Het verhaal van de verloren stofjes...

Wat een dag...

M'n schatjes van patatjes
én stofjes met een verhaal.

Ik had stofjes besteld. Het waren al lang mijn favorietjes en nu waren ze in solden én met de dag van de klant ging er nog een procentje af. Een ideaal en verantwoord koopmoment. Het was de eerste keer dat ik stofjes kocht zonder er echt op voorhand projectjes voor in gedachten te hebben... Ik vind ze gewoon mooi, de projectjes zullen wel volgen...

Maandag en dinsdag was ik thuis met m'n 5de lumbago, dus heb ik de hele dag geluisterd naar de brievenbus. Niets... Elke keer dat ik dacht een klopje op de deur te horen, haastte ik me (zo snel als ik kon in bijna 45°) naar de voordeur. Telkens verbeelding natuurlijk ;-) Donderdag na het werk keek ik meteen in de brievenbus naar het rode papiertje, dat ik m'n pakje op de post kon gaan afhalen: niets.
Toen kwam het: een mail met de vraag van de winkel hoe de stofjes bevallen waren. Oei, ik heb mijn stofjes nog niet ontvangen. Volgens de tracking-gegevens die de winkel had was het pakje wel geleverd. Dus ik vandaag naar de post met het nummer om te vragen hoe het kon dat het geleverd was, terwijl er toch echt niets in de bus stak. De postbediende kwam terug met de postbode en hij zei dat hij wist over welk pakje en brievenbus dat het ging (zo eentje met een klep) en dat het nog een stukje uit de brievenbus stak. De tranen stonden me in de ogen toen ik zei dat ik het niet gehad had en dat het dan moest verdwenen zijn uit de brievenbus.
Ik stapte het postkantoor uit en prompt rolden de tranen over mijn wangen. Mijn stofjes, weg?!

Toen m'n man pauze had, heb ik hem direct gebeld om troost. Het ging ietsje beter, maar verdrietig bleef ik wel. Ik had de winkel gemaild dat het pakje inderdaad gepost was, maar verdwenen en ik had het net op Facebook gezet met de vraag of er nog mensen dat al eens meegemaakt hadden en toen klop, klop op de deur! Met mijn betraande gezicht ging ik de deur opendoen. En daar stond de held van de dag! Onze postbode! Mét het pakje in zijn handen. Het was in een verkeerde straat bij hetzelfde nummer en dezelfde brievenbus beland. Ik kon de man zoenen, zo blij was ik!

Voorbeeldje lunch bag.

Deze stofjes zullen altijd een verhaal hebben, zijn nog meer geliefd dan ze waren... En wat ga ik er nu uit maken? Hihi.
In de vlindertjes zie ik een rokje. Al vind ik het stofje als lunch bag ook wel mooi staan!

Voorbeeld hoesje
stofscharen.

Dan de schaapjes... Kraamcadeautjes?
Of een huwelijksgeschenk voor m'n zus? Ik heb 2 stofscharen voor haar gekocht. Nu wil ik daar graag zo'n hoesje voor maken. Misschien wel in de schaapjesstof?


Er volgt zeker een update, maar nu ben ik nog bezig aan de laptoptas voor mijn man. Dat wordt nog een lange blogpost!




Mijn moto: stofjes koop je met een project in gedachten.
Onafgewerkte projectjes worden eerst afgewerkt voor je aan iets anders begint.
Haalbaar? Soms ;-) Want er zijn projectjes die andere voorbijsteken en er zijn mooie stofjes...
En dan krijg je stof met een verhaal...